Tweeling en tweelingverlies
Voor een tweeling is het soms lastig om een eigen weg te gaan. Samen en apart kan een hele uitdaging zijn om in balans te houden. Dit wordt vaak versterkt als één van de twee bijvoorbeeld ziek wordt, verhuist, een handicap heeft of overlijdt.
Ik begeleid tweelingen, ouders en partners van tweelingen met vragen over relaties en verlies.
Zoals elke tweeling weet, is de band die tweelingen hebben uniek en bijzonder hecht. Tweelingen hebben nu eenmaal “het tweelinggevoel”, een gevoel van eenheid dat eenlingen niet kennen. Ze ontwikkelen eerst een wij-identiteit. Deze twee-eenheid is er al voor de geboorte en dus een vast gegeven voor een tweeling. Het ontwikkelen van een eigen ik-identiteit komt vaak pas later en is vaak verwarrend omdat het wij onderdeel is van het ik.
Dit heeft invloed op hoe een tweelinghelft andere relaties aangaat. Als tweeling (en als partner van een tweeling) is het goed om duidelijkheid te hebben over je systemische plek. De plek naast een tweelinghelft is namelijk al bezet; daar staat de andere helft. De partner staat dus systemisch gezien op de tweede plek. Klinkt misschien gek, maar het is hoe de binding werkt. Dit kan zorgen voor verwarring, schuldgevoel of jaloezie. Het op de juiste plek in de ordening staan geeft duidelijkheid en rust.
verlies
Op het moment dat één van de twee ziek wordt of overlijdt, heeft dit een grote impact op de achtergebleven tweelinghelft. De sterke binding zal ervoor zorgen dat ook het verwerken van tweelingverlies anders verloopt dan andere verliezen, met specifieke kenmerken die het verlies zwaarder maken. Het kan voor de ander moeilijk zijn om verder te leven. Ook tweelingen die al voor of rond de geboorte hun tweelinghelft verloren hebben, ervaren vaak een gevoel van gemis. Het is belangrijk dat de verbinding met de andere helft er mag zijn. Dat geeft levenskracht.
Bel of mail mij voor een afspraak of als je meer wil weten.